Tarihi 4.500 yıl öncesine kadar uzanan halhal, Anadolu’dan Mezopotamya’ya pek çok coğrafyada kullanılmıştır. Arkeolojik bulgular, hem kadın hem de erkek iskeletlerinde halhallara rastlandığını gösterir; bu durum, halhalın yalnızca estetik değil, güç, statü ve kötü enerjiden korunma amacıyla da kullanıldığını ortaya koyar.
Zamanla işlevi değişen halhal, göçebe yaşam süren Yörük kadınları tarafından doğanın tehlikelerine karşı bir koruma aracı olarak da kullanılmıştır. Küçük çanlı halhallar yılanları uzak tutmak ve bebeklerin kaybolmaması için ses çıkaracak şekilde tasarlanmıştır.
Yakın dönem Anadolu kültüründe ise halhal, genç kızların zarafetini sergilemenin ve nişanlı olduklarını göstermenin bir yolu hâline gelmiştir. Böylece halhal, hem koruyucu hem de toplumsal mesaj taşıyan bir obje olarak yüzyıllar boyunca varlığını sürdürmüştür.
Günümüzde Anadolu’da halhal hâlâ kullanılan ve halk arasında bilinen bir aksesuar olup, hem şarkılarda hem de günlük yaşamda kültürel bir simge olarak yaşamını sürdürmektedir.
