Isparta'da görülen bir boşanma davasında, eşine hakaret eden ve evden kovan erkek hakkında verilen karar Yargıtay tarafından da onandı. Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, mahkemenin erkeğin tam kusurlu olduğuna hükmetmesini ve kadına nafaka ile tazminat ödenmesine ilişkin kararını uygun bularak kesinleştirdi.
Dosyaya göre, Isparta'da yaşayan bir erkek, eşinin ailesi ve tanıdıklarının sık sık evlerine misafir gelmesinden rahatsız olduğunu ve bu durumun maddi açıdan kendisini zorladığını öne sürerek boşanma davası açtı. Kadın ise eşinin iddialarının gerçek dışı olduğunu savunarak, kendisine hakaret ve tehditte bulunulduğunu, ev işlerinde işçi gibi çalıştırıldığını ileri sürüp karşı dava açtı ve nafaka ile tazminat talebinde bulundu.
Isparta 2. Aile Mahkemesi, tarafların sunduğu delilleri inceledikten sonra erkeğin iddialarını kanıtlayamadığı, kadının ise misafir kabul etme konusunda ısrarcı olduğuna dair somut bir bulgunun bulunmadığını belirtti. Mahkeme, erkeğin eşine "öküz, çok yiyorsun" şeklinde ağır hakaretlerde bulunduğunu, üzerine yürüdüğünü ve onu evden kovduğunu sabit görerek, erkeği tam kusurlu saydı. Bu doğrultuda çiftin boşanmasına karar verilirken, erkeğin kadına 7 bin 500 TL yoksulluk nafakası, 7 bin 500 TL maddi ve yine 7 bin 500 TL manevi tazminat ödemesine hükmedildi.
Ancak dosya, istinaf yoluyla Antalya Bölge Adliye Mahkemesi’ne taşındı. İstinaf mahkemesi, kadının sık sık misafir ağırlamasını da evliliğin yürütülmesine zarar verecek bir unsur olarak değerlendirerek tarafların eşit kusurlu olduğuna karar verdi. Bu nedenle kadın lehine hükmedilen tazminatlara ilişkin kararı kaldırdı. Bununla birlikte boşanmaya ve nafaka ödenmesine ilişkin kararları hukuka uygun bularak onayladı.
Kadının itirazı üzerine dosya Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’ne gönderildi. Temyiz incelemesini yapan Yargıtay, istinaf mahkemesinin kararının usul ve yasaya uygun olduğunu belirterek onama kararı verdi. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 371. maddesi kapsamında istinaf kararlarının sadece belirli usul hataları bulunması halinde bozulabileceği vurgulandı.
Bu karar, boşanma davalarında tarafların kusur durumlarının nasıl değerlendirileceği ve hakaret, tehdit gibi davranışların boşanma sebepleri üzerindeki etkisine ilişkin emsal nitelik taşıyor.
