Tarihçiler, bu tercihin, orduyla ilişkilerini güçlendirme ve yeniçeri desteğini pekiştirme amacı taşıdığını belirtiyor.
1470 yılında Amasya’da doğan Yavuz Sultan Selim, babası II. Bayezid döneminde Trabzon sancak beyliği yaparak önemli idarecilik tecrübeleri kazandı. Şah İsmail’in faaliyetlerini yakından takip eden Şehzade Selim, babasının Ahmed’i tahta hazırladığı haberini aldıktan sonra sert mektuplar yazarak kendisini savundu.
Tahta çıkma sürecinde yeniçerilerin desteğini arkasına alan Selim, Edirne ve İstanbul’daki güç mücadelelerini lehine çevirerek 24 Nisan 1512’de 9. Osmanlı padişahı olarak tahta geçti. Tarihçiler, Yavuz Sultan Selim’in sakalını kesmesinin, yeniçeri ocağının neferi olduğunu göstermek ve ordunun desteğini pekiştirmek amacıyla atılmış sembolik bir adım olduğunu aktarıyor.
